1401/02/06
حجت‌الاسلام‌والمسلمین سیدقریشی: دعا، قرآن صامت است و اگر می‌خواهیم دعا را به بالا بفرستیم، باید ابتدا شناخت دینی و معرفت به خدا داشته باشیم
سومین جلسه ضیافت اندیشه قرآنی استادان دانشگاه علوم پزشکی تهران به مناسبت ماه مبارک رمضان و با عنوان جایگاه دعا در شب قدر، روز یکشنبه 4 اردیبهشت 1401، در سامانه اسکای‌روم دفتر نهاد برگزار شد.
حجت‌الاسلام‌والمسلمین سیدقریشی: دعا، قرآن صامت است و اگر می‌خواهیم دعا را به بالا بفرستیم، باید ابتدا شناخت دینی و معرفت به خدا داشته باشیم

به گزارش روابط‌عمومی نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه، سومین جلسه ضیافت اندیشه قرآنی استادان روز یکشنبه 4 اردیبهشت 1401، با حضور حجت‌الاسلام‌والمسلمین سیدقریشی، با موضوع جایگاه دعا در شب‌های قدر، در سامانه اسکای‌روم دفتر نهاد برگزار شد.

حجت‌الاسلام‌والمسلمین سیدقریشی در ابتدا با اشاره به ایام و لیالی شب‌های قدر به‌ویژه شب 23 ماه مبارک رمضان، به جایگاه دعا در شب قدر پرداخت.
مسئول نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه علوم پزشکی تهران، با اشاره به آیه 1 و 2 سوره مبارکه علق «اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِي خَلَقَ*خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ عَلَقٍ - بخوان به نام پروردگارت که جهان را آفرید، همان کس که انسان را از خون بسته‌ای خلق کرد.» رابطه انسان با خالق خود را دارای اهمیت خواند و اظهار داشت: انسان در دنیا مانند نوزادی است که مداوم بزرگ می‌شود، اما برخی حتی در میان‌سالی نیز مانند نوزاد هستند و رشد نمی‌کنند.
ایشان در ادامه باتوجه‌به عظمت دعای جوشن کبیر، گفت: سعی کنید ادعیه را با ترجمه و معنی خوانده و در معانی کلمات دقت کنید که هرکدام دریای معنا و حکمت و معرفت است، تا انسان در زندگی اجتماعی و رفتارهای روزمره، باتوجه‌به شناخت خدا رفتار کند.
وی در ادامه اظهار داشت: ما علم قرآن را در تفکر خود قرار نمی‌دهیم و در طول سال با قرآن کاری نداریم، اما جلد قرآن را بر سر می‌گذاریم درحالی‌که با آیات قرآن انس نگرفته و در معانی آن تفکر نکرده‌ایم، به ناگاه می‌خواهیم در شب قدر اوج بگیریم. این مهم‌ترین مشکل ما و مانع اجابت دعاست.
وی در ادامه افزود: دعا، قرآن صامت است و باید انسان دارای ظرفیت آن را به بالا بفرستد. اگر می‌خواهیم دعا را به بالا بفرستیم، باید ابتدا شناخت دینی و معرفت به خدا داشته باشیم.
حجت‌الاسلام‌والمسلمین سیدقریشی در ادامه با اشاره به دعای عرفه گفت: امام حسین (ع) تمام نعمت‌ها را ناشی از اراده خدا بیان می‌کند و عطایای خدا را از سر احسان می‌داند که همه چیز می‌دهد و هیچ‌چیز نمی‌خواهد و فقط سعادت انسان را طلب می‌کند.
وی در پایان، شناخت و معرفت خود انسان را در دعا مؤثر دانست و گفت: پیداکردن خود کمک می‌کند تا انسان بر تمایلات مادی و بدن خود حکم کند. اگر انسان خود را در اختیار بدن قرار داد، آنگاه خود اصلی خاموش می‌شود و خود شیطانی بر انسان حکومت می‌کند. پس باید از خود موقت مادی خارج شویم تا به خود واقعی برسیم.


نظرات کاربران
کد امنیتی