به گزارش روابط‌عمومی نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه، سومین جلسه از سلسله مباحث معرفتی قرآن کریم به مناسبت ماه مبارک رمضان، روز سه‌شنبه 30 فروردین با حضور حجت‌الاسلام‌والمسلمین سید‌‌قریشی، مسئول نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه، به‌صورت مجازی در سامانه اسکای‌روم برگزار شد.
ایشان در ابتدا ضمن تقدیر و تشکر ویژه از کادر درمان دانشگاه، با اشاره به زحمات و ایثارگری شبانه‌روزی آن‌ها گفت: بنده به‌نوبه‌ی خودم از خدمات و زحمات شما عزیزان در این ماه مبارک رمضان با زبان روزه تشکر و قدردانی می‌کنم خصوصاً از پرستاران و کاردرمانی که شبانه‌روز بر بالین مریضان بودند و چه‌بسا پشت میزشان، در کنار تخت بیمار و گاهی به همراه بیماران، دعای جوشن کبیر می‌خوانند و قرآن به سر می‌گذارند. یقیناً دعای شما که درحال‌خدمت به بندگان خدا هستید، مستجاب الهی است و بدانید که هیچ عملی در این دنیا گم نمی‌شود و اثرات این کارهایتان راهم در زندگی دنیایی و هم در زندگی اخروی خواهید دید؛ چراکه همه اعمال ما در جهان‌آخرت بازتاب پیدا می‌کند. گاهی یک لبخند یا همدردی شما به بیمار، چنان عظیم خواهد شد که انسان‌های دیگر به شما غبطه می‌خورند.
مسئول نهاد در ادامه با اشاره به شعری از مولانا «قطره تویی بحر تویی لطف تویی قهر تویی * قند تویی زهر تویی بیش میازار مرا» گفت: باتوجه‌به اینکه در آستانه شب‌های قدر، شب‌های رازونیاز با معبود بی‌نیاز هستیم موضوع این جلسه هم دعاکردن است. انسان دعاکننده، پذیرفته است که او بنده خداست، در حمایت خداست، در دستان پرمهر خداست و یقیناً تنهاترین هستی‌بخش اوست.
وی در ادامه با اشاره به آیه 1 سوره علق «اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِي خَلَقَ - ای رسول گرامی برخیز و قرآن را به نام پروردگارت که خدای آفریننده عالم است بر خلق قرائت کن.» گفت: این جملات ابتدایی این مفهوم بسیار زیبایی را به گوش جهانیان می‌رساند که ای بنده‌ی من، با من باش و همانطور که مولانا در شعری گفته «تو نطفه بودی خون شدی وانگه چنین موزون شدی * سوی من آ ای آدمی تا زینت نیکوتر کنم» بدان که چگونه تو را خلق کردم و همواره بدان که هیچ‌وقت تنها نیستی و با تو خواهم بود به شرطی که تو هم علاقه‌ای به بودن با من داشته باشی. نگران هیچ‌چیز نباش چراکه تو ای بنده‌ی من، باخدای کریمی طرف هستی که به تو آنچه را نمی‌دانی به‌راحتی یاد می‌دهد. ای بندة من به‌سوی من بیا با من باش، من تو را تنها نمی‌گذارم مگر اینکه خودت مرا رها کنی، من همواره تو را در آغوش می‌کشم و برایت بهترین‌ها را در نظر می‌گیرم.
ایشان در ادامه با اشاره به شعری از ایرج میرزا «گویند مرا چو زاد مادر * پستان به دهن گرفتن آموخت * شبها بر گاهواره من * بیدار نشست و خفتن آموخت * دستم بگرفت و پا بپا برد * تا شیوه راه رفتن آموخت» گفت: ما در این دنیا همچون نوزادی هستیم که نیاز به سرپرستی مهربان‌تر از مادر داریم که ما را مهربانانه پا به پا ببرد تاراه رفتن بیاموزیم .همانطور که خداوند در آیات 43 تا 45 سوره نجم می فرمایند:«وَأَنَّهُ هُوَ أَضْحَكَ وَأَبْكَى وَأَنَّهُ هُوَ أَمَاتَ وَأَحْيَا وَأَنَّهُ خَلَقَ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنْثَى - و هم اوست که بندگان را شاد و خندان سازد و غمین و گریان گرداند و هم اوست که بمیراند و باز زنده فرماید و اوست که خلق را برای انس با هم جفت نر و ماده آفریده است.» فلذا وقتی مادر را به آن مهربانی و عظمت می‌بینیم در کنارش، مادرآفرین را هم ببینیم که چقدر مهربان‌تر و بزرگوارتر از مادر است.
ایشان در خاتمه با اشاره به روایتی از امام صادق علیه‌السلام «لِانَّکمْ تَدْعُونَ مَنْ لا تَعْرِفُونَهُ - علّت اینکه دعاها به اجابت نمی‌رسد، این است که شما کسی را می‌خوانید که نسبت به او معرفت ندارید»افزود: یکی از مهم‌ترین موانع اجابت دعا، عدم معرفت به خداوند است، به عبارت دیگر، یکی از شرایط اساسی استجابت دعاها، شناخت خداوندی است که خوانده ماست و از او می‌خواهیم که دعای ما را اجابت کند. مگر می‌شود انسان از کسی چیزی بخواهد که او را نشناسد؟! بنابراین، دعا نور معرفت را به ارمغان می‌آورد و معرفت پایه اساسی دعاست؛ یعنی این دو تأثیر متقابل در یکدیگر می‌گذارند.
توضیح اینکه سلسله مباحث معرفتی، سه‌شنبه‌های ماه مبارک رمضان (4 جلسه) از ساعت 11:45 تا 13 به‌صورت مجازی در بستر اسکای‌روم برگزار خواهد شد.
https://www.skyroom.online/ch/tums3/nahadrahbari