به گزارش روابط‌عمومی نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه، جلسه تفسیر قرآن کریم پس از اقامه نماز جماعت ظهر و عصر روز سه‌شنبه 23 فروردین 1401 در نمازخانه بیمارستان بهرامی برگزار شد.

 حجت‌الاسلام‌والمسلمین تبریزی با اشاره به آیه 30 سوره شوری «وَمَا أَصَابَكُمْ مِنْ مُصِيبَةٍ فَبِمَا كَسَبَتْ أَيْدِيكُمْ وَيَعْفُو عَنْ كَثِيرٍ- و آنچه از رنج و مصائب به شما می‌رسد همه از دست اعمال زشت خود شماست درصورتی‌که خدا بسیاری از اعمال بد را عفو می‌کند.» گفت: همان‌طور که در آموزه‌های دینی اعم از آیات و روایات اشاره‌شده، هر پیشامدی ازجمله بلاها و مصیبت‌ها که برای انسان رخ می‌دهد، براثر گناه و معصیتی است که خود آن شخص انجام داده است. فلذا، گناه، نقش مهم و مؤثری در نزول بلا دارد.

ایشان در خاتمه، با اشاره به حدیثی از امام سجاد علیه‌السلام که از ابو خالد کابلی روایت‌شده، گفت: گناهان را می‌توان به چند دسته تقسیم کرد که به برخی از این گناهان اشاره می‌کنم:

1) گناهانی که موجب تغییر نعمت الهی می‌شود، مانند: ظلم بر مردم و یا کار خیری و عمل معروفی که به آن عادت کرده ترک کند، مانند کفران نعمت و ترک شکر.

2) گناهانی که پشیمانی برجای می‌گذارند، مانند: کشتن کسی که قتلش حرام است، ترک صله‌رحم درصورتی‌که قادر به آن باشد، نماز را نخواند تا وقتش بگذرد، ترک وصیت و رد مظالم، ندادن زکات تا زمانی که مرگ فرا رسد و زبان‌بسته گردد.

3) گناهانی که نعمت را از بین می‌برند، عبارت‌اند از: معصیت کردن انسان خداشناس، گردن‌کشی بر مردم و مسخره کردن.

4) گناهانی که بهره و نصیب انسان از فیوضات و توفیقات الهی را درمی‌کنند، مانند: اظهار فقر و احتیاج نمودن، خوابیدن در وقت نماز عشا و نماز صبح، نعمت‌های الهی را کوچک شمردن و شکایت کردن زیاد.

5) گناهانی که پرده عصمت را می‌درند، مانند: شراب‌خواری، قماربازی، انجام‌دادن کاری که مردم را از روی گناه بخنداند، سخن بیهوده، شوخی‌کردن، ذکر عیب‌های مردم، معاشرت با کسانی که عقاید و اعمالشان مشکوک است.

6) گناهانی که موجب نزول بلا می‌شوند، مانند: یاری نکردن کسی که دادرس می‌طلبد، کمک نکردن مظلوم، امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر را ضایع نمودن.

7) گناهانی که موجب تعجیل مرگ می‌گردد، مانند: قسم ناحق خوردن، سخن دروغ گفتن، زنا کردن، به‌ناحق ادعای رهبری داشتن.

8) گناهانی که موجب عدم استجابت دعا می‌شوند، مانند: در باطل نیت بد داشتن، پلید بودن، دورویی و نفاق با برادران دینی، نمازهای واجب را به تأخیر انداختن تا وقتش بگذرد.