به گزارش روابط‌عمومی نهاد رهبری مقام معظم رهبری در دانشگاه علوم پزشکی تهران، جلسه مجازی هم‌اندیشی ائمه جماعات با حضور حجت‌الاسلام‌والمسلمین معصومی با موضوع صبر و تاب‌آوری در قرآن و روانشناسی، روز دوشنبه 22 فروردین1401 از ساعت: 14:30 در بستر اسکای روم برگزار گردید.
حجت‌الاسلام‌والمسلمین دکتر معصومی در ابتدای جلسه با اشاره به آیه 24 سوره رعد «سَلَامٌ عَلَیْکُمْ بِمَا صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَی الدَّارِ - و می‌گویند سلام و تحیت بر شما باد که صبر پیشه کردید، و بس نیک است سرانجام این سرای.» گفت: یکی از مواردی که در مورد صبوری می‌توان اشاره کرد این است که صبر و شکیبایی در آموزه‌های دینی از اهمیت و جایگاه بسیار والایی برخوردار است؛ همان‌طور که حضرت زهرا (سلام الله علیها) فرمود: «صبر و شکیبایی همانند ظرف ثواب است؛ فلذا هرکسی که می‌خواهد به ثواب‌هایی برسد باید آن ظرف ایجاد شود تا به آن شخص، ثوابی برسد.»
وی در ادامه به نکته‌ای از شهید مطهری اشاره‌کرده و گفت: اگر ما اخلاق را درخت در نظر بگیریم، تنه‌ی آن عزت‌نفس و کرامت نفس و بقیه‌ی خصوصیات اخلاقی شاخ برگ آن درخت محسوب می‌شود. هر چیزی که به شخصیت، عزت‌نفس و کرامت نفس شما آسیب بزند، غیراخلاقی بوده و هر چیزی که موجب ارتقاء آنها شما شود، جزو موارد اخلاقی محسوب خواهد شد. نکته‌ی بسیار قابل‌توجه این است که صبر و شکیبایی در اصل، یکی از آن شاخ و برگ‌های اشاره شده است.
ایشان در ادامه به تعریف امروزی و عامیانه صبر و شکیبایی پرداخت و گفت: در تعریف امروزی، ظرفیت بازگشت به زندگی طبیعی و ترمیم آسیب‌های روحی و روانی، صبر و شکیبایی است. در تعریف عامیانه منظور از صبر، این نیست که انسان هیچ مشکلی نداشته باشد؛ بلکه منظور واضح‌تر از صبر، تسلیم نشدن انسان و بازسازی خود است، اگر انسان این‌چنین باشد، به او صبور و تاب‌آور گفته می‌شود.
وی در ادامه با اشاره به آیه 156 سوره بقره «الَّذِینَ إِذَا أَصَابَتْهُمْ مُصِیبَةٌ قَالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ - آنان که چون به حادثه سخت و ناگواری دچار شوند صبوری پیش‌گرفته و گویند: ما به‌فرمان خدا آمده‌ایم و به‌سوی او رجوع خواهیم کرد.» افزود: صبر و شکیبایی موردنظر و پذیرش دین؛ صبری است که سرچشمه ی آن، آگاهی و درک والایی از زندگی و یک فلسفه امیدبخش باشد و همان‌طور که در آیه اشاره شد؛ ریشه‌ی صبر، ایمان به خداوند، معاد و امید به دریافت پاداش است.
ایشان در خاتمه به یکی از سروده‌های خود در وصف صبر و شکیبایی اشاره کرد:
ای بنده بیچاره از آن یار چه دانی در گردش این چرخ زمان باخته جانی
در دام هوا وهوسی‌ای گل هستی از عشق فرو مانده و پرواز ندانی
درهای گلستان ز پی‌ات باز گشادند گر عشق نسازد مدد ت باز بمانی
یاد آرکه ایام بسی بر تو گذشته است باز آیی که‌خوری حسرت ایام زمانی
جان مست کن از باده عشق به ترب آی باور بنما عمر نمانده جز آنی
مگذار که ابلیس تورا پست نماید سعی‌ات بود این باد که خود را بر هانی
در عرش همه فرش به خدمت بگشودند افسوس که تودر پی یک لقمه نانی