به گزارش روابط عمومی نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه علوم پزشکی تهران، هفتمین جلسه از کارگاه «نقش تربیتی در خانواده و دانشگاه» با موضوع «چالش های دوران کرونا در خانواده» ویژه ائمه جماعات دانشگاه های علوم پزشکی استان تهران از ساعت 14 روز چهارشنبه 24 دیماه 99 به‌صورت مجازی و بر بستر اسکای روم دفتر نهاد برگزار شد.
در ابتدای جلسه حجت‌الاسلام ‌والمسلمین دکتر سید علیرضا تراشیون، مشاور امور خانواده با اشاره به موضوع جلسه گفت: ما در عصری زندگی می کنیم که کرونا تقریباً بیشتر و فراگیرتر از جنگ جهانی اول و دوم به مردم جهان آسیب زده است. معنویت بشر خیلی آسیب دیده و میزان خودکشی، اضطراب و افسردگی افزایش پیدا کرده است. همچنین گستردگی آسیب های اخلاقی بیشتر شده است، چون جوانان و نوجوانان بیشتر از قبل با فضای بی حد و مرز مجازی ارتباط دارند.
ایشان در ادامه تصریح کرد: ما باید جمع خانواده را صمیمی تر کنیم و سطح آن را مقداری بالا ببریم تا آسیب ها شکننده تر شود.
وی در ادامه با اشاره به راهکارهای افزایش صمیمت در خانواده، گفت: رفتارهای عاطفی و جملات محبت آمیز بین اعضای خانواده باید تقویت شود بخصوص بین زن و شوهر، که باید با اینگونه رفتارها و گفتارها انرژی بیشتری را در خانواده تزریق کنند. محبت، یک اکسیر شفابخش در روابط خانواده است.
وی در ادامه اظهار داشت: دومین نیازی که اگر برآورده شود، باعث می شود فضای کرونایی خانوده مدیریت شود، این است که اعضای خانواده زمینه ایجاد اعتماد و صمیمیت را در خودشان فراهم کنند، وگرنه خطر این وجود دارد که خانواده، جزیره ای شود. برای ایجاد این اعتماد باید فرصت بدهیم تا فرزندان به راحتی با ما صحبت کنند و مشکلات خود را به ما بگویند. ولی اگر احساس واگرایی در خانواده باشد، چنین احساس امنیتی پیش نخواهد آمد.
حجت‌الاسلام‌والمسلمین دکتر تراشیون در ادامه با اشاره به راهکارهای مدیریت هیجانات در خانواده، گفت: با خودمان عهد ببندیم در مقابل کنش های منفی اعضای خانواده واکنش منفی نداشته باشیم، وگرنه عقلانیت پایین می آید. هرچه هیجانات قویتر شود، سطح عقلانیت نیز ضعیف تر می شود. و در ادامه محیط را قبل از تشدید هیجانات ترک کنیم.
ایشان در ادامه اظهار داشت: باید ویژگی قدرت حل مسأله را در خود ایجاد و تقویت کنیم. برای این کار، ابتدا باید شنونده و نظاره گر خوبی باشیم، سپس تحلیل گر خوبی باشیم تا ریشه مشکل را پیدا کنیم و بتوانیم راهکار ارائه دهیم.
ابزاری که منجر به جزیره ای کردن خانواده می شود را ساماندهی و مدیریت کنیم، مثلاً رسانه هایی مثل تلویزیون، گوشی همراه و... لذا باید یک ممنوعاتی را در فضای خانواده با توافق اعضای خانواده وضع کنیم
وی در خاتمه دیگر راه های افزایش صمیمت در خانواده را برشمرد و گفت: توجه به امور معنوی در ایام کرونایی. وقت گذاری اختصاصی برای همدیگر، مثل بازی های گروهی در خانواده. ویژگی های مثبت یکدیگر را ببینیم، مثل نکات مثبت فرزندان و همسر. پرهیز از جملاتی که ناامید کننده است، در خانواده باید امید بخشی داشته باشیم. یک سری کارهای مشترک داشته باشیم، مثل نقاشی کردن اتاق فرزندمان با حضور فرزند. پرهیز از بدبینی و سوء ظن. زمینه و بستری را فراهم کنیم برای محرومین. هوش مالی فرزندمان را تقویت کنیم. زمانی را شکل دهیم در محیط خانه تا بچه ها توانمندی اجتماعیشان تقویت شود، مثل ارتباط کلامی. و همچنین اعضای خانواده قدردان یکدیگر باشند.