این مطالعه با هدف بررسی آموزه های دینی اسلام و دیدگاههای دو مکتب طب سنتی ایران و طب رایج در خصوص اهمیت تغذیه نوزاد با شیر مادر انجام شده است.

ابتدا داده ها با کلید واژه های مربوطه از آیات قرآن کریم، مجموعه های روایی و کتب معتبر طب سنتی ایران استخراج و سپس جستجو در پایگاه های علمی شامل Scopus، Science Direct و PubMedصورت گرفت. پس از استخراج داده ها، نتایج در قالب مفاهیم و جدول دسته بندی گردید.

درقرآن کریم در چندین آیه به موضوع تغذیه نوزاد با شیر مادر پرداخته شده و حتی بصورت جزئی به طول مدت شیردهی نیز اشاره نموده و آن را دو سال تمام دانسته است. شیر دادن مادر به فرزند همچنین در بسیاری از روایات بعنوان یک ارزش مورد تکریم قرار می گیرد. در طب ایرانی شیر مادر مناسب ترین نوع تغذیه برای نوزاد قلمداد و موکدا توصیه گردیده است کودک در دو سال ابتدایی زندگی تا حد امکان از آن بهره مند گردد. از دیدگاه طب رایج نیز تغذیه انحصاری با شیر مادر به صراحت و به طور قطعی، روش ارجح تغذیه نوزاد طی 6 ماه نخست زندگی بوده و سازمان بهداشت جهانی بر ضرورت ادامه تغذیه با شیر مادر در طول سال دوم زندگی نیز تاکید می کند.

با بررسی هر سه دیدگاه مذکور چنین استنباط می گردد که تغذیه نوزاد با شیر مادر طی دو سال نخست زندگی از اهمیت ویژه و منحصر بفردی برخوردار بوده و با هیچ روش جایگزین دیگری قابل جبران نیست.