در جلسه اول که روزچهارشنبه ۲۵ تیر ۱۳۹۳ برگزار شد؛ حجت الاسلام والمسلمین ملک محمدی با بیان روایتی از امام محمّد باقر علیه السلام  ک هدر آن می فرمایند: هر كس شب قدر را احيا بدارد، خداوند مهربان گناهان او را مى آمرزد.(وسائل الشيعه, ج ۷, ص۲۶۱ ) پیرامون فضیلت شب قدر مطالبی را بیان نمود.

وی در ادامه از جمله آثار ذکر را نجات از خطر گناه و بلایا  و رسیدن به آرامش برشمرد و با توجه به تفسیر آیه ۱۵۲ سوره بقره  "َ اذْکُرُونِى أَذْکُرْکُمْ و َاشْکُرُوا لِى وَلاَ تَکْفُرُونِ " به تبیین آثار ذکر پرداخت.

وی افزود: معنای اینکه خدا به یاد کسی باشد آن است که او را از خطر معصیت و یا خطرهای دیگر حفظ می کند. یکی ازمهمترین خطرات گناه است که در جریان حضرت یوسف علیه السلام در آیه ۲۴ سوره مبارکه یوسف آمده است: "وَلَقَدْ هَمَّتْ بِهِ وَهَمَّ بِهَا لَوْلاَ أَن رَأی بُرْهَانَ رَبِّهِ کَذلِکَ لِنَصْرِفَ عَنْهُ السُّوءَ وَالْفَحْشَاءَ إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُخْلَصِینَ "ودر حقيقت [آن زن‏] آهنگ وى كرد، و [يوسف نيز] اگر برهان پروردگارش را نديده بود، آهنگ او مى‏كرد. چنين [كرديم‏] تا بدى و زشتكارى را از او بازگردانيم، چرا كه او از بندگان مخلص ما بود. ( یعنی آن زن در برخورد با حضرت یوسف علیه السلام قصد کرد، ولی حضرت یوسف علیه السلام  قصد و خیال نکرد؛ برای اینکه خداوند   می فرماید:  "لوْ لاَ أَن رَأی بُرْهَانَ رَبِّهِ " اگر برهان و شهود حق تعالی را نمی‌دید، قصد  می‌کرد و چون برهان حق را دید،گناه در قلبش خطور نکرد و قصد هم نکرد، پس حضرت یوسف علیه السلام هم در مقام فعل معصوم بود، و هم در مقام خطور نیّت معصوم بود. شاهد بحث آن است که فرمود: چون برهان پروردگار را مشاهده نمود، از خطرِ قصدِ گناه نجات یافت.

حجت الاسلام والمسلمین ملک محمدی در پایان گفت: ذکر خدا بر لب و یاد خدا در دل از مصادیق ذکر هستند، منتها کامل‌ترین و بارزترین مصادیق ذکر، شهود قلبی و ذکر قلبی است ، همان مشاهده حضور خدا، یاد خداست. پاداش آن یاد این است که فحشاء و بدی از او زدوده می شود. یاد حق باعث می‌شود که خدا به یاد انسان باشد و یاد خدا سبب می شود که معصیت به سراغ انسان نیاید، لذا خداوند متعال فرمود: ما سوء و فحشا و گناه را از او باز داشتیم و نگذاشتیم به سراغ او برود، معصیت که دشمن انسان است به سراغ کسی که به یاد حق باشد نمی‌رود. باز در روایات آمده که خداوند عزوجل فرموده: هرگاه به دل بنده ای سر زنم و ببینم که یاد من بر آن چیره گشته است، اداره و تربیت او را خود به عهده گیرم و هم نشین و هم سخن و هم دم او شوم.(بحارالانوارجلد۹۳صفحه۱۶۲)

در جلسه دوم که روز یکشنبه  ۲۹تیر۹۳  برگزار شد، حجت الاسلام والمسلمین ملک محمدی ضمن تسلیت ایام شهادت امیرالمومنین علیه السلام، به بیان روایتی از پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله در مورد مولای متقیان پرداخت "يا علي ما عرف اللّه حق معرفته غيري و غيرک و ما عرفک حق معرفتک غير اللّه و غيري " اي علي! خداوند متعال را نشناخت به حقيقت شناختش جز من و تو، و تو را نشناخت آن گونه که حق شناخت توست، جز خدا و من.( مناقب ابن شهرآشوب، ج ۳، ص ۲۶۸ )

وی در ادامه مبحث تفسیر جلسه قبل پیرامون آثار ذکر در نجات از خطرات و بلایا با توجه به آیه ۱۴۳ و ۱۴۴ صافات  " فَلَو لاَ أَنَّهُ کَانَ مِنَ الْمُسَبِّحِینَ " لَلَبِثَ فِى بَطْنِهِ إِلَی یَوْمِ یُبْعَثُونَ " گفت:  اگر یونس علیه السلام جزء مسبحین نبود، در بطن ماهی الی یوم القیامه می‌ماند. این خطر را خدا از او دور داشت، برای اینکه او اهل ذکر و تسبیح بود از این خطر نجات پیدا کرد، وقتی هم که خداوند متعال ذکر یونس علیه السلام را نقل می‌کند، می‌بیینم که این در حدّ یک تسبیح است، دیگر مسئلت  و درخواست در ذکر او نیست، عرض نکرد " خدایا مرا نجات بده! " عرض کرد: "لاَّ إِلهَ إِلاَّ أَنتَ سُبْحَانَکَ إِنِّى کُنتُ مِنَ الظَّالِمِینَ " ، این ذکر او را از خطر نجات داد.

وی در پایان با تاکید براین نکته که باتوجه به آیه  ۸۷ سوره انبیاء ذکر یونسیه تنها به حضرت یونس علیه السلام اختصاص ندارد؛ اظهار داشت: خداوند می فرماید " وَذَا النُّونِ إذْ ذَهَبَ مُغَاضِباً فَظَنَّ أَن لَن نَّقْدِرَ عَلَیْهِ فَنَادَی فِى الظُّلُمَاتِ أَن لاَّ إِلهَ إِلاَّ أَنتَ سُبْحَانَکَ إِنِّى کُنتُ مِنَ الظَّالِمِینَ " آنگاه فرمود: "فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَنَجَّیْنَاهُ مِنَ الْغَمِّ "برای اینکه تثبیت کند این مسئله کلی است و اختصاصی به أنبیا ندارد، منتها مرحله بالاترش برای أنبیا است وگرنه مراحل پایین تر نصیب دیگران هم می‌شود، در ذیل آیه اصل کلی را  ارائه داد و فرمود:  "وَکَذلِکَ نُنْجِى الْمُؤْمِنِینَ" یعنی اگر انسان غمگینی به ذکر یونسیه مانوس و مشغول باشد، قبل از اینکه از ما چیزی بخواهد ما غمش را برطرف می‌کنیم یعنی اگر مؤمنی با ذکر یونسیه با خدا در ارتباط بود، از اندوه نجات پیدا می‌کند.